گزیده‌هایی از سخنان استاد آیت‌الله جرجانی در مسجد اباالفضلی پنج تن

گزیده‌هایی از سخنان استاد آیت‌الله جرجانی در مسجد اباالفضلی پنج تن نیمه شعبان 1434ق. برابر با 3/4/1392

بسم الله الرحمن الرحیم

عن أبی عبدالله علیه‌السلام قال: قال رسول الله صلی الله علیه و آله: أربع من کُنَّ فیه و کان من قرنه إلی قدمه ذنوباً بدلّها حسناتٍ، الصدق و الحیاء و حسن الخلق و الشکر. «کافی، ج2،ص 107، ح7».

امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و اله نقل کرد که آن حضرت فرمود: چهار خصلت است در هر کس باشد اگر از فرق سرش تا سر انگشت پایش گناه باشد خدا همه آنها را تبدیل به ثواب و کارهای خوب می‌کند، راستگویی، حیا، خوش خلقی و شکر.

1-صداقت: قران می‌گوید: کونوا مع الصادقین. همراه با راستگویان باشید. یعنی انسان هرگز به خودش و سایرین دروغ نگوید، راست بگوید. در روایت است وقتی دروغ از دهان انسان بیرون می آید گند و وبویی از دهان انسان بیرون می رود و به عرش خدا می خورد. حاملان عرش خدا می گویند: خدا لعنتت کند. این چه کسی بود دروغ گفت عرش خدا را به گند و بو کشید؟ دارد: جرمی معادل با هفتاد زنا برای یک دروغ در پرونده دروغگو می نویسند.

2-حیا: منشأ حیا معرفة الله و معرفة الرسول و معرفة الامام است. یعنی وقتی انسان خدا، ملایک و انبیاء را می‌بیند و حضور اینها را لمس کند دیگر هرگز نه حرف بد می‌زند و نه کار بد می‌کند.   

3-خوش اخلاقی: تصمیم بگیریم خوش اخلاق و خوش خلق و خوش برخورد بشویم. پیامبر فرمود: إنی بعثت لأتمم مکارم الأخلاق، صالح الأخلاق، محاسن الأخلاق.  پیامبر فرمود: فردای قیامت که بشود نزدیکترین شما به من کسی است که خوش اخلاق و خوش برخورد باشد. بیش از دوازده هزار روایت درباره اخلاق آمده است.

4-شکر: کسی که تصمیم بگیرد شاکر باشد.

شکر بر سه قسم است، لفظی و زبانی، عملی و توحیدی. شکر زبانی این است که هر وقت یک نعمتی به انسان رسید یا یک بلایی از انسان برطرف شد با زبان شکر خدا را بنماید و بگوید: شکراً لله. شکر زبانی خیلی آسان است، ولی شکر عملی بهتر است.

دوم شکر عملی و آن این است که هر نعمتی را در جای خودش مصرف کند و سوم که از همه سخت‌تر است شکر توحیدی است و آن این است که هر نعمتی را از خدا ببیند.

به دریا بنگرم دریا تِ بینم

به صحرا بنگرم صحرا تِ بینم

به هر جا بنگرم کوه و در و دشت

نشان از قامت رعنا تِ بینم.

قال علی علیه‌السلام: ما رایت‏ شیئاً الا و رایتُ الله قبله و معه و بعده. قصار نهج البلاغة

هیچ پدیده‏‌اى را ندیدم جز آنکه خداى را قبل از آن، با آن و پس از آن دیده‏‌ام.

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست    عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند،   گول نعمت را مخور مشغول صاحبخانه باش.

برای شنیدن این سخنرانی به صورت کامل اینجا را کلیک کنید.