بسم الله الرحمن الرحیم
به راستی سخن گفتن برتر است یا سکوت کردن؟
جواب امام سجاد علیهالسلام
سُئل علی بن الحسین علیهالسلام عن الکلام و السوت أیهما أفضل؟ فقال علیهالسلام: لکل واحد منهما آفات فإذا سلما من الآفات فالکلام أفضل من السکوت. قیل: کیف ذلک یا ابن رسول الله!؟ قال: لأن الله عزوجل ما بعث الأنبیاء و الأوصیاء بالسکوت إنما بعثهم بالکلام و لا استحقت الجنة بالسکوت و لا استوجبت ولایة الله بالسکوت و لا توقیت النار بالسکوت، إنما ذلک کله بالکلام، ما کنت لأعدل القمر بالشمس إنک تصف فضل السکوت بالکلام و لست تصف فضل الکلام بالسکوت. «بحارالانوار، ج68، ص274».
به نام خدا
به راستی چرا در میان علمای ما کشف و کرامت کم و صاحب نفس قدسیه به رؤیا تبدیل شده؟ چرا انسانهای بزرگی که صاحب نفس قدسیه هستند و بهرهای از کشف و کرامت و چشم برزخی بردهاند جرأت نمیکنند کشف و کرامات خود را بازگو کنند و از بازگو کردن آنها میترسند که مباد کسی آنها را انکار کند یا به آنان تهمت دروغ و عرفان کاذب و امثال ذلک بدهد؟
در پاسخ به این سؤال باید بگوییم: انسانها بر دو دستهاند، برخی دوست دارند فقط یک جوری بهشتی شوند و نمیخواهند برگزیده یا امام یا عارف شوند. اینها به دنبال حداقلها هستند. اینها میگویند ما تابع حکم خداییم و خدا هم برای ما حلال و حرام و مستحب و مکروه و مباح را مشخص کرده دیگر ما که نباید کاسه از آش داغتر باشیم.